متن آهنگ کلبه فرزاد فرزین:
خونمون خونست ولی درها رو بستم روو خودم
از بس که خستم از همه، عاشق تنهایی شدم
بارون دیگه نمیزنه، پاییز هم عاشقونه نیست
هیچی شبیه قبلا این آدم دیوونه نیست
دلتنگ روزهای خوبم که خوش بودیم توو هر حالی
یه آتیش و یه موزیک و یه جنگل دورمون خالی
چه حالی بود بیخیالی
جا موندم از خودم و از همه دلگیره دلم
خاطره هام یادم بره دیگه چی میمونه ازم
اگه نشه با غم تهرون و شب هاش کنار بیام
خونه پُرش تنها میرم یه کلبه توو جنگل میسازم
اگه دوباره رفتی توو اون حال و هوا
بارون که بارید چترت رو بردار و بیا
شاید تونستیم، شاید تموم شد این شب ها
چه میدونستم تهش قراره چی بشه
من فکر میکردم میگذره و تموم میشه
کاشکی بدونم بعد تو این هوا چشه
جا موندم از خودم و از همه دلگیره دلم
خاطره هام یادم بره دیگه چی میمونه ازم
اگه نشه با غم تهرون و شب هاش کنار بیام
خونه پُرش تنها میرم یه کلبه توو جنگل میسازم
جا موندم از خودم و از همه دلگیره دلم
خاطره هام یادم بره دیگه چی میمونه ازم
اگه نشه با غم تهرون و شب هاش کنار بیام
خونه پُرش تنها میرم یه کلبه توو جنگل میسازم
خونه پُرش تنها میرم یه کلبه توو جنگل میسازم
